De moderne reiziger is gewend aan een uitgebreid wegennet waar je van op aan kunt. Zo rond begin 1200 ligt dat even anders. De enige verbindingsweg tussen de steden Assisi, Satriano en Nocera Umbra is een smal pad langs de rivier de Tescio. Tijdens de barre tocht is een oversteek soms noodzakelijk. De huidige locatie van Le Querce di Assisi is zo’n passage. Weer wat later in de tijd als de landbouw zich gaat ontwikkelen, bouwt men op die plek een watermolen met graanschuur. Na vijf eeuwen trouwe dienst wordt de molen gesloten. Wat rest is een boerenbedrijf. Zelf gevoelig voor de speciale sfeer van de plek besluit professor Roberto D’Arrigo een ontmoetingsplaats te creëren voor mensen uit alle hoeken van deze aarde. Een perfecte stek om na een totale ontspanning de batterij opnieuw op te laden. Een zekere spiritualiteit zowel in de natuur als de bedrijfsvoering en de gebouwen is zeker aanwezig. Waar mogelijk laat men de dieren vrij rondlopen. In het restaurant is het smullen geblazen. Een wisselende combinatie van eigen producten en verse streekwaar vormt de basis van bekende toppers uit de regionale keuken. Aan het eind van de middag drink je samen een glas op het terras.