De vuurrode luikjes, deuren en balustrade, de welig tierende klimop en de strakblauwe lucht contrasteren hevig met de lichtgrijze gevel van Casa Grande de Rosende. Het beeldschone landhuis werd hier al in 1511 gebouwd door de familie Díaz Varela, die lange tijd aan beide zijden van de Atlantische Oceaan belangrijke culturele posities bekleedde. Tegen het einde van de achttiende eeuw was het Carlos Díaz Recarey Varela die besloot het gebouw uit te breiden en te verfraaien met fresco’s van de hand van Juan Bernardo Castinandi, een Galicische schilder die zijn opleiding in Rome had genoten en de kapel en de salons van het Casa Grande onder handen nam. Tegenwoordig heeft het landgoed nog maar nauwelijks van haar oorspronkelijke karakter verloren. De structuur, de dikke granieten muren, de oude kastanjehouten vloeren, de plafonds en het meubilair; de kapel, de serre, de haard en de binnenplaats... Als er geen flatscreen televisies in de kamers hadden gestaan zou u zweren in een ander tijdperk te zijn beland. Buiten is het al even prachtig, en kan er bovendien worden gezwommen, getennist en gevoetbald. U zult begrijpen dat de Díaz Varela’s hier al die eeuwen geen afstand van konden doen.